KANDIRMA BENİ
Top sende dediysem, fazla vaktin yok
Diyeceðim o ki, kandýrma beni
Tatlý sözlerine, maþallahýn þok
Narýnda kül oldum, yandýrma beni.
Araya araya, yenice buldum
Sayende mutluyum, birazcýk güldüm
Varýna yoðuna muhtacýn oldum
Etrafýnda pýr pýr döndürme beni
Seni caným bildim, canýma eksin
Deme ki içinden; çekerse çeksin
Ben aðlasam da sen güleceksin
Öyle surat asýp, dondurma beni.
Zaten senin aþkýn, kor gibi yaktý
Çaðlayanlar gibi, ruhuma aktý
Dumaným yükseldi göklere çýktý
Bulanýk sulara, bandýrma beni.
Ne olurdu sanki, içime dolsan?
Çýkmamak üzere, orada kalsan
Bir tek isteðim var; sahibim olsan
Bilmediðim yere gönderme beni.
Bir ceylan sevmiþim, gönlü yaralý
Feleðine küsmüþ, bahtý karalý
Sohbetin demini, tutma aralý
Aþkým zirvedeyken, indirme beni.
Necati sözünde, mertemert durur
Þaþýrmaz hedefi, gözünden vurur
Seni sevmek bana, ayrý bir gurur
Hazýr yol almýþken, sindirme beni.
Necati OCAKCI
01.06.2019
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.