Nefes almadan
Bakýyorsun, uzaklara yine sen
Dalgýn, dalgýn, nefes bile almadan
Kara, kara düþünürsün, sen yine
Dalgýn, dalgýn nefes bile almadan.
XX
Duygularýn, yoðunlaþmýþ içinde
Döküyorsun, birikmiþ’ de kalbinde
Kara, kara, düþünürsün yerinde
Dalgýn, dalgýn nefes bile almadan.
XX
Yine senin, ne düþmüþse yâdýna
Bakmaktasýn dalgýn, dalgýn karþýna
Gördüm’ ki sen bakýyorsun ufkuna
Dalgýn, dalgýn nefes bile almadan.
XX
Görüyorum, bulut, olmuþ gözlerin
Her damladan göl oluþmuþ yüzlerin
Bilmiyorum, kime aðlar gözlerin
Dalgýn, dalgýn, nefes bile almadan.
XX
Ben derim’ ki bir soralým Ahmet’ e
Neden dalgýn bakar diye durmadan
Bakar Derdir dalmýþ gitmiþ geçmiþe
Dalgýn, dalgýn, nefes bile almadan.
XX
08 Aralýk 19
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.