VAR OLDU BANA
Hasretinden buram buram tüterim
Aþkýnýn ateþi kor oldu bana
Evvel beter idim, yine beterim
Yeter çektiklerim ar oldu bana
Acý sözlerini sineme çektim
Tek tek biriktirdim, gönlüme ektim
Eðlendin, güldün, ben; gözyaþý döktüm
Ýþte böyle biri yâr oldu bana.
Þu fani dünyada, emeðim sabýr
Eninde sonunda, evimiz kabir
Seni anlatmaya yetmez ki tabir
Bu gerçeði görmek, zor oldu bana.
Bundan sonra gayri iyisi çatmaz
Akþam olsun derim, güneþ de batmaz
Sonunda dedim ki bu böyle gitmez
Senden ayrý olmak kâr oldu bana.
Durmadan çalýþtým, su gibi aktým
Mutluluk dersinden sýnýfta çaktým
Kimsenin suçu yok, kedimi yaktým
Ele geniþ gelen dar oldu bana.
Dilerim sevenler yekpare olsun
Ümitle beslensin, umutla dolsun
Kavgalar döðüþler geride kalsýn
Yediðim silleler, har oldu bana.
Necati’m þakayla karýþýk derim
Kýrk beþ yýldýr ayný yoldan giderim
Eðer o olmasa ben ne ederim?
Hiç kimseler yokken, var oldu bana.
Necati OCAKCI
20.11.2019
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.