Bir Ben Bir Ben/Paramparça Şiirler
KANATLARIMDA RÜZGÂR
Yalnýz bir çocuktum ben
Kalbi dilinin ucunda
Sevgisizlikten ölebileceðimi söylemiþti
pis/kiyatristler
Oysa ben ve yaramaz kalbim oradaydý
Herkes biliyordu !
Ben biliyordum !
O gölge oyununda nedense herkes yenik gülümsüyordu aynalara
Yetimsever kalabalýklarýn ortasýnda ellerimiz çýplaktý
Ve uzaklar hiç bu kadar yakýn olmamýþlardý !
Yitik anýlarýn gölgesinde dinlenirken, uykularda eksiliyorduk….
Uykularda eksiliyorduk, biz olmaya çoðalýrken
Suskun yaz yaðmurlarýnýn özlemini taþýyordu mavili kadýn bakracýnda, kavuþturuyordu bizi topraða,
Bileklerimizdeki þahane sancý, ah o lâlsumaigölge,
ah o gölgede dal,
dalda umut ve kanatlarý güvercinlerin !
Ah o hiç eskimeyen þarký !
Göðün bitimsiz çaðrýsý
Çaðýrýyorlardý bizi
Doðuruyorlardý bizi
Öldürüyorlardý !
Biz diye bildiðimizi !
Yüreðin tanrýsýydýk biz de…, dua gibi yorgun,
korsu gök taþý parlaklýðýnda adýný kulaklarýmýza üfledi zifiri soðuk
sitareli suyun yamacýndaydý gök,sarkacýnda düþ kýrýklarý !
hepimiz yarýgölge !
Dudaklarýmýz yaralý
Dudaklarýmýz kan revan
Ve hayata doðan feryat figân bir çýðlýðý içmeye yeminli
Susuzluðumuzun jiletizinin keskinliðinde kan kýrmýzý bir düþle yýkandýk…..Yýkadý bizi o sancýlý aný
Konuþkan bir kuþ göðsümüzün göðünde duruyordu…
Dallarýydýk böðürtlen aðaçlarýnýn, yaðmurun o garip öksürük tadýný kustuk ! Kustuk ölümü !
Damaðýmýzda bir çýnar uðultusu kaldý… !
Ölüm iþte aynanýn suya aksindeki sonsuzluk aldanýþý !
Ölüm,hiç bitmeyecek kaygýsýnda kendimizi büyüttüðümüz yitik unutuþun dikenli kýrbacý
Kurda kuþa selamý çoktan kesmiþtik !
Rüzgâr gülleri kadar serseri,bilmiþ baþ dönmelerimizde bilerdik susuzluðumuzu
Bilenirdik aþka...!
Maisu lunaparklarýn asýlý bayraklarýn coþkusuna tuttururken asamýzý ....
Yenilirdik !
Kelimeler ve yollar boyunca !
Yenilir !
Yenilir !
Yenilirdik
Kemikler ve küller boyunca !
Biz !...........................
Yenilirdik !
Hayat aslýnda bir oyunmuþ, adam asmaca !
Boyumuz en uzun parmaðýmýz kadardý
Parmagimizin ucuyla gösterdiðimiz kader deðirmeninin o muþtulu coþkusunda kan !___ yediveren
düþler ve
gül kurusunda ýslak pamuk unutulmuþ !
bir yarýn düþünde düþünür düþler düþeyazar ve tükenirdik…
Biz sandýðýmýz bizde biz kalmazdý geriye !
Geride sayhasýnda lâl bir dil,sayhasýnda unutuþ !
Yarýn ………..
artýk bir düþ !
Asamiz sarý sýcak bir kýzilliði taþýsaydý keþke ,
Taþýsaydý keþke, boynu bükük bir servinin yalnýzlýðýný !
Bakýþlarýndan düþenleri bir bir geri alýp koysaydýn yerlerine,
Kurþun askerlerinden vazgeçmeseydin yine de !
Taþlardan mezarlar yapmýþlar ve küçük kiliseler
Cami avlularina güvercinler kondurmuþlar
Gözlerimin elleri terli ve yaþanmýþlýk kederli bir bakýþ artýk delik cebimdeki
O aðaçlardan düþen alkýþ elmalarýnda unutmuþum kendimi !
Ölüme yazgýlý bir çöl orucunda aç kaldýkça doyulan bir sofrada yitirmiþ olmalýyýz avurtlarý çökmüþ gençliðimizi !
OYSA….
O mavinin ardýndaydý gölgemiz
izimizi kar soðuðuna mýhlamýþ
sevdamýzý cama üflemiþtik...
Her yer bulut gölgesi ve aþk !
Savaþýn sonsuz çaðrýsýnda martý seslerine düðümlediðimiz s/es,nefes boðazýmýzda düðümlenen kýþ !
O uyanýþ iþte ! Nedense hep arka bahçelerde !
Sonra
Ben ve O diye bildiðim yakarsuyu hatýrladým !
Alýþkýndýk yanmaya,akmaya.... !
Bilinmezlik hesabýnda sýnýfta kalmýþ ruhumun umudunda gizliydi uyku !
ve
hep ütüsüz giydiðim yamalý gömlekle kardeþti kalleþ derim,eprimiþ bir geçmiþin teðel tutmaz bulutlarýndan kýrmýzý yaðmur yaðdýran kuytulu geçiþim!
göklerin yarý uykulu bakýþýndaki fýsýltýlý yaðmur!
Ki iþte bu yüzden acýmýn düþyüzüne çivilediðiniz gölgem eriyecekti
Düþbazlarýn sevincindeki utku ardým sýra seslendiðinde aðlayacaktým mesela….
Körebeler peþimde
Küllerim ellerimde
Bir mezarlýk arýyorum hâlâ kendime
Ki aynalý rüyada görmüþtüm kendimi _ölümün soluk yalnýzlýðýný
Yol bildiðim kuzeyde
Salýncakta kendini sallamaya çalýþan Etiyopyalý çocuktum , kimse bilmiyordu !
Ölecek zannettikleri çýðlýðýn kuytusunda tekil bir sýr gibi kayýp giderken ,
ufkun doðuþundaki yok oluþta yeniden yoðruldum ! ,
doðduðum sessizlikte çoðul ve kalabalýk
Öldüðüm hiçlikte yoktum !
Herkes
kör bir saðýrlýðýn atýl kuyusundaki zemheri dilek kadar vardý sadece !
Varlýklarýnýn adýný yokluk, yokluklarýnýn adýný ölüdoðum koymuþtum !
Paramparça Þiirler.... 6 Aralýk 2016.... ve 2013lerden kalma bir aný parçasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.