FİRARİ BİR AŞK...

Meczup bir düþün tanrýsý olabilir gece…
Ýninde saklý gizi matem belleyen;
El yordamý seven nice þiir ve hece.
Damýzlýk bir gölgede saklý belki de mehtap:
Açýk ara farkla yýldýzlara uzak
Nice tuzak:
Ne de olsa maðdur düþlerin bekçisi þair:
Yaftalandýðýna biat
Ýçimdeki iklimi diktiði kadar sökük yüreði.

Damlayan hezeyan
Firari bir aþkýn da kazasýný kýlan
Yanlý yansýz nice ferman.
Ektiðini biçse de yüzü gülmeyen;
Þah damarýndan yakýn her içi titreyen gülüþte
Vakur yalnýzlýðýný Yaratan ile paylaþan.
Elemli bir sözlük
Sevgiden yana maruzatý varsa kimin;
Kimliksiz hecelerde devinen kalemin.

Aþký kýyýma uðrayan yerli yersiz
Yine de sevdikçe sevesi gelir densiz þairin:
Alýn terinde umudun ýþýldaðý
Aþkla yanan yüreðinde
Mutluluða uzaklýðý.
Devran ne töhmet altýnda
Ne de kýrýk asasý hicabýnla sarýlý
Meþkin de güncesi.

Sevdalý bir þiire aðýtlar yakan,
Muktedir hüzün
Yalpaladýkça yüreðin hükümsüzlüðü
Kaybolduðuna mý yansýn sadece için için?
Yasýný tuttuðu ahir ömür
Telaþý belki de kalemin
Azýða almak adýna hüzünlü yükünü.

Devasa çukura düþmeden nimet
Laneti de öteleyen þükür dolu yürek:
Kutsalý sevdanýn pare pare
Ýnfilak eden hangi gölge ise
Acýlar da baþý gözü üstüne yarým yamalak
Nice gülüþün.
Bir terennüm daha yýlgýsý yalnýzlýðýn;
Gözleri çakmak çakmak
Ahmak beyitlerin de izini süren aldatýlmýþ þafak.

Ne çemkiren iblis
Ne de kin ve nefret umurunda þairin:
Sevgiyi katýk yaptý madem bir kez matemine
Ölümüne gizine ve aþkýna sadýk
Mahrem i mgelerin.
Boyutsuzluðunda saklý coþku;
Azap içinde geçen ömrün dinmeyen rüzgârý.

Fevri sevda
Felek kadar da sadýk yarým kalan hayallerine:
Yiyip içtiði hangi müzmin hüzünse
Baðdaþ kurmuþ bir kez yüreðindeki otaða.
Mazinin meali maden geçen her gün ve gece
Matemin yeknesak hikmetine mi þiar edinsin umudu?
Köreldiði kadar ýlýk melteminde yaðýz dizelerin
Kardýðý nice güzellik ve insan
Bilir ki Rabbi;
Huzuruna eþlik eder
Ve dile gelir her hamt ettiðinde.

Gönül gözünde sükûn saklý
Sevgiyi baþ tacý hüznü de sýra dýþý bilip
Kavrulduðu kadar ateþi ile Ýlahi Aþkýn.
Her beyaný bir hutbe kadar içten
Nemlenen þiire bir kýlýf daha biçen yerli yersiz
Haznesinde týkýþ týkýþ da yürek
Boyun eðdiði yaðmurun izinde bir kabulleniþ:
Yandýkça yazan;
Yazdýkça yanan her hecede saklý gönül gözü
Ýhbar ettiði elbette içindeki gizin savurduðu nice gözyaþý.


Sosyal Medyada Paylaşın: