HARFLER KADAR SADIĞIM TÜM SEVDİKLERİME...

Sözcükler kumandam.
Ýçimde ne çok yeis.
Aþký kundaklayan lafügüzaf
Seyrelip de sarkacý ömrüm
Lal satýrlarda geviþ getiren çatlak üç beþ nida.

Boykot ediyorum mevsimi
Belki de Aralýðýn ilk gecesi:
Hani aydýnlýk;
Hani masmavi gökyüzü
Þiirlerle bezeli sessizliðin közü.

Sandukamda beyitler
Hýrpani gölgeme atýfta bulunan sair izlek
Gök gözlü annemin billur sesi
Yüreðimde ne çok sarkýt
Semasý edamýn
Kaydýðým kadar zeminde
Kendimle bir barýþýk bir dargýn.

Müsebbibi aþkýn, o kor yalnýzlýk
Dizginleyip de kayýp neþeyi
Bir buluta konduðum apaçýk.
Dillenen küskünlüðüm:
Mevsimin feri
Þiirinse teri
Kýstýrýldýðým o izbe:
Teninde aþk, yýldýzýn;
Tininde þehla düþlerim
Kopup geldiðim alýn yazým:
Matemin ta kendisi içine gizlendiðim þiirlerim.

Sözcükler kopuk;
Rüzgâr dalgýn belki ihtiraslý;
Kefenimde kardýðým mazim;
Sefil benliðim son dirayetim:
Kandýðým her lenduha gölgenin titrek silueti
Sarnýcýnda hep mi hüzün saklý günün?
Ötelendiðim her terennüm
Oysaki sevdalý bir semazenim.

Göðün mýntýkasý…
Sararan yýldýzlarýn son tasasý:
Elbette güneþin ilmi, sevinci ve layýk gördüðü
Her aydýnlýkta
Sýnandýðým nasýl ki belli:
Þimdi uzandýðým bir metanette
Rabbine âþýk sefaletle kardýðým illet tesellilerim.

Hatmedip ömrü
Hamt edip dünü, günü, tüm bahþedileni:
Aydýnlandýðýma dairdir þiirlerim
Tefe konan yüreðime de son ikazým:
Ben ki âþýk olacak son insandým.

Latife yaptým, azizim:
Minnet etmediðim nasýl ki aþikâr
Kýyama durduðum her sanrýda
Kýnandýðýma dair elbette uçuþan her gölge:
Konduðum þunca dal;
Esefle serildiðim bunca da acý:
Meylettiðim ne hurafe ne de lanet
Endamlý bir düþün kozasýnda
Seferisiyim de azmin.

Sevdiðim kadar yüreðimle kefil her günüme:
Günsüz geçen gecede bile teselli yüklü
Soylu bir mavi
Ýçimde kýydýðým nice hece
Harfler kadar da saðdýðým tüm sevdiklerime.

Sosyal Medyada Paylaşın: