Hüzün
Hüzün, istemiyorum seni, yeterince yordun sevgi dolu yüreðimi, artýk git benden.
Aþký aldýn, umudu aldýn, hayallerimi aldýn, almadýðýn ne kaldý benden?
Bir tek caným kaldý, gideceðini bilsem verirdim hemde hiç düþünmeden.
Her geliþinde ayný yakýyorsun canýmý, her seferinde hatýrlatýyorsun yüreðime gömdüðüm ölüleri.
Her geliþinde buluyorsun zayýf yanýmý, her geliþinde vuruyorsun yüreðimden, her geliþinde öldürüyorsun beni.
Sahi, nasýl biliyorsun?
Nasýl yapýyorsun?
Acýmasýz bir katilsin sen, git benden.
Hüzün, býrak beni kendi halimle, býrak nasýl yaþanacaksa öyle yaþayayým, kastýn ne senin, her þeyi aldýn benden, yetmedi mi aldýklarýn?
Almadýðýn ne kaldý bu bedenden?
Yaþýyor sanýyorlar beni, belki de güldüðüm zaman mutlu sanýyorlar, baþ rolündeyken figüraný oldum hayatýmýn, nefes alýþlarým ölmezden gelmekten.
Yeterince yoruldum, yeterince kýrýldým, ruhum aðýr geliyor bedenime, taþýyamýyorum seninle bu bedende ruhumu, istemiyorum seni, artýk git benden
.Kovmak ise kovuyorum, sövmek ise sövüyorum, dilime küfür bulaþmadan, kalbime nefret bulaþmadan, ruhum bedenden çýkmadan git artýk, ne olur git benden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.