Bizim hikayemiz

Hiç kimseler yazmadý bizim hikayemizi
Hiç kimselerde anlamaya çalýþmadý
En saf halini yaþayan
Bir toydum aslýnda
Kirlenmemiþti gönül bahçem
Kimseler cesaret edemezdi girmeye
En güzel çiçekler benim bahçede açardý
Kokusuna herkes hayran kalýrdý
Sonra sen girmek için adým attýn
Ýþte her þey o ilk adýmla baþladý
Bütün duygularýma ambargo koydun
Ben artýk benliðimi yitirdim
Artýk hep seni yaþar olmuþtum
Ben sende sen bende varoldun
Bahçemizin en nadide ikilisiydik
Ben kýrýlgan gelincik
Sen beni gözetleyen papatya
Rüzgara doluya beraber dayanýrdýk
Susuz kalýnca sevgimizle giderirdik susuzluðu
Dayanak olurduk birbirimize
Bir gün ayrýk otlarý çýkmaya baþladý
Seni benden beni senden koparmaya çalýþtý
Sýk boðaz ettiler köklerimizi
Setler çektiler aramýza
O günden sonra uçurumlar oluþtu
Senin rüzgarýn esmedi benim tarafa
Suyu da çok gördü ayrýk otlarý
Seven okþayan da olmadý
Köklerimden baþlayarak kurumaya baþladým
Ayrýlýk yaþattýlar nadide bedenime
En son sana gübre olurum derken
Köklerini beslemek hayalini kurarken
Koparýp çöpü layýk gördüler en sonunda
Anlamak yazmak istemediler
Bizim hikayemizi
Hiç yaþanmamýþ bildiler
Ama senin sevdan hiç silinmedi gönül bahçemden


Sosyal Medyada Paylaşın: