Ve
Akıl, Düşünce…
.
Aklý, düþünceyi düþman görüp de
Hurafe zýrhýna sarýnýyoruz…
Bilimin önüne setler örüp de,
Cehalet yurdunda barýnýyoruz…
.
Dilimiz var amma soru sormak yok,
Beynimiz var amma kafa yormak yok…
Güzeli aramak, hayal kurmak yok,
Esaret çölünde sürünüyoruz…
.
Mübarek günlerde gelsek de vecde,
Þeytaný gözünden vursak da hacda,
Yaradan’a saf saf etsek de secde,
Ne þirkten, ne þerden arýnýyoruz…
.
El-etek öpmeyi erdem sayarýz,
“Kutsiler” ne derse þevkle uyarýz…
Kula kul olmaktan gurur duyarýz,
Kendimiz olmaya eriniyoruz…
.
Kâfirde olmayan yalanlar bizde,
Çalmalar-çýrpmalar talanlar bizde…
Zulmetmekten keyif alanlar bizde,
Uzaktan Müslüman görünüyoruz…
.
Kaçarýz gayretten, terden, emekten,
Geçmedik kusura “kader” demekten…
Kaç yýldýr haçlýdan dayak yemekten,
Ne mahcubuz, ne de yeriniyoruz…
.
Hilemiz, hurdamýz sarsa da arþý,
Düþmez dilimizden insanlýk marþý…
Yine de cehennem narýna karþý,
Duayla, himmetle korunuyoruz…
.
Veli BOSTANCI (Ankara, 2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.