MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Günler Ayrılık Büyütüyor
ErtanAkyüz

Günler Ayrılık Büyütüyor


Bütün gün yaðmur yaðdý
Bir kedi yavrusu gibi ýslanmýþsýn
yaþýyorsun...
Sen yakýndýkça hayat gülüsemiþ sana

Üç dilek hakkýný kullanacaktýn
þaþýrýp, þýmarýp ele verdin beni
Gözlerinde uyurken buldular beni...
sonra kanadý masken
aðladýn sonra

yaþýyorsun...

sen aðladýkça esrik hüznünle
hayat gülümsemiþ sana...

ben mi?
dünden daha yalnýzým
sana bile anlatmayacaðým
sabahýmý iþgal eden yanýlgýlarýmý


Bütün gün seni bekledim
Saate baka baka yaþýyorum
Geçtiðim her yere hayalini býrakýyorum
Beklerken kokunu çalmýþ rüzgarlar esiyor
týrnaklarým uzuyor
saçlarým, sakallarým
Hayat ben sabrettikçe küsüyor

Gel tomurcuðum
yüzünün huzurunda uyut yine beni
Al yüzümdeki liseli o kýzdan armaðan
aðlar gibi gülümsememi
Geldiðinde baþý dönecek bu semtin
Ertelenecek yaðmurlar senin için

Yaþýyorum ama
ben güldükçe hayat aðlýyor


Bütün gün duraklarda üþüdüm
Yolcular gelip geçti önümden
Ben ince kýrgýnlýklar taþýdým sevdiklerime
mutsuzluðumdan býktýlar
Öfkede biriktim
Nisandan ayrýlýk hikâyeleri anlattým
Ýntiharýmý zor zapettim
Uzak ve yabancý gittim


Bir gün sende gelmeyi unutunca
otobüslerim öldü
þöförlerim, yol arkadaþlarým
Mutsuzluðumu gizlemek için
geceye koþtum
Ellerimde karanlýðýn kokusu
sensizliðin korkusu

Bütün gün yazdým
Þiirlerimde öldü zaman ve sevda
Bende çocukmuþum
büyümek gibi bir hataya düþmüþüm
Zamanýn örtüsüne bir aþk gizlemiþim
Bende çocukmuþum
masallarý ciddiye almak gibi bir hataya düþmüþüm


Bütün gün sensizlik provalarýnda kýrýldým
yaþýyorum ama
giderek azalýyor hayat
Ayrýlýðý gözüken bir aþka gönüllü oldu diye
yara bere gönlümü tuza yatýrdým

bütün gün kapýlarý gözledim
Adýmýný atýyorsun sokaðýnýz baharlanýyor
Ne kadar güzeldin yine
sözünü kesiyordun þehirlerin
Gökyüzünü kýskandýrýyordu gözlerin
Nasýl seviþtik biz öyle deli, ter, kan
nasýl götürdüm seni keder izli sabah düþlerime?


Bütün gün yalnýzlýk oldum
Ayrýlýk zemherisi bir zaman hastalandý
göðsümden havalanan kuþlar
Tomurcuðum
vakitsiz yaprak dökerken baharýn
gözlerinin mavisini koru
Sýmsýký tut elindeki kelebek ömürlü son sevincini
Bak son saðnaðýnda düþlerimin
gençliðimin yaþý artar
soyu tükenir iyiliklerin

Bütün gün ayrýlýk kanadým
Kalmadý kalbimin atacak hali
seni unutacak hali
Tomurcuðum benim
tüm saatleri gitmelere kurmuþlar
bizi aþktan sebepsiz kovmuþlar


Ertan Akyüz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.