Sen yoksun ya... Zarar da geçen tüm saatler. Boþuna geçiyor geceler. Tamam sabahým oluyor ama... Güneþim soluk soluk. Ne kadar þeker atsam da, Acý oluyor çayýmýn tadý. Gözlerim de bir buðu. Yaðmaya hazýr bulut gibi. Göremiyorum da önümü. Son sigaramý yakýyorum. Ve ilk defa bu kadar derinden çekiyorum. Bir yol. Düþlerim de bir yol var. Küçük bir kasaba. Ve temiz bir gökyüzü. Kapýnýn önünde çocuklar ip atlýyor. Ama bakýyorum. Sen yoksun. Ve sönüyor yýldýzým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.