Elde Kalandan Kim Haberdar?

Gece de geçerdi elbet sessiz sakin
Ölümler olmadan, canlar yanmadan
Akardý yaðmur sularý o taþ kaldýrýmlar olmadan
Kesilmeden aðaçlar, yapýlmadan beton duvarlar
Çýnlardý böcekler her sabah doðada belki
Tütmese dumanlar, boðmasa ilaçlar
Hayvanlarda yaþar belki aramýzda dost kalýrdý
Paylaþýlsa o ekmek, yatacak bi köþe bucak
Ďüsman tanýnmazdý insanoðlu..
Tek yapacaðý bi sevgi, bir merhamet.
Yaþanýrdý belki olmadan o kibirle nefret
Olmadan o bencilce yapýlan cehalet..
Sevgiye ac büyüyen çocuk 15’inde mahkum
Buna sebep olan onu mahrum býrakan zihniyet
Yemyeþili vardý manzaranýn her sabah,
Mora çalan günbatýmý yeniden doðacak.
Önümde 30 katlý gökdelen, ardýnda kalan hayaller
Bu hesap nasýl sorulacak..
Yaradanýn verdiði meyve aðaçlarýyla süslü eski cennet
Þimdi günahlarla cehennem olan bir hayat
Ben geldim o mahrumiyetin enkazýndan...
Elimde bir çanta, ayaklarýmda sandalet
Muhtaç kalýnýr mi onlarca insan içinden sevgiye
Þimdi anlat bu nasýl bi adalet...?
Yok olanla yok oldum, var olan bilmedi.
Var olana yol sordum, yok olsa da demedi.
Yoktan var eden herþeye yol gösterdi.
Var edilen olan yoldan saptý, kalp köreldi..mD...
Sosyal Medyada Paylaşın: