İSTANBUL’A YAĞMUR YAĞIYORDU

Ýstanbul’a yaðmur yaðýyordu
Kör sabahýn bilmem kaçýydý
Benim her zaman ki gibi,
Uykum kaçtý
Yani yine sabahçý
Ve de yani yine Salacak’çý...
+
Dolaþýyorum gidip
Tek tek Salacaðýn denize inen sokaklarýný
Birden çoðaldý
Bana eþlik eden yaðmurun saðanak hýçkýrýklarý
Yavaþ yavaþ anýlar saldýrýlarýya baþladý
Onunla benim aramda geçmekteydi
Bu salacak savaþlarý
Sevgim aðýr bastý
Gönlüm ona kýyamadý
Gömdüm içime tüm söz silahlarýmý…
+
Sineye çektim her zaman ki gibi
Bana verdiði acýlarý
Ben bu düþ savaþýnda ona
Bilerek bir sýfýr yenik baþladý
Yani o gönlümde çoktan aklanýp paklandý
Sonunda bu savaþý da yine kazandý
Tabiri caizse beni kendi aþkýna þehit,
Sevdiðini kaybetmiþ bir kahraman yaptý…
+
Her sabahýn körün de ben þimdi
Tek tek dolaþýyorum
Onunla gezip tozduðum Salacaðýn
Tüm denize inen sokaklarýný
Gözlerim her yaðmurlu Salacak da onu arardý
Gözyaþlarým anýlar mezarýný sulardý !...
+
O bana hep kendisinin acý taraflarýný verirdi
Onun acý tarafýný ben de ister istemez severdi
Mutlu mu, mutsuz mu acaba þimdi
Bilmiyorum bugün için onun tabi
Yalnýz iki çocuk büyüttüðünü duyuyordum
Mutlu olduðundan mutlu oluyordum…
+
Ama ne yalan söyleyeyim hani için için de
Doðrusu hep onu ölüyordum !
Üstelik artý düðüm düðüm,
Kendime nice yeni acýlar örüyordum
Yani sizin anlayacaðýnýz o çocuklarýný büyütüyor
Ben ise içimde hala onun acýlarýný süslüyordum !...
======
==============
Ý. Hakký Gürcanok
==============


Sosyal Medyada Paylaşın: