Demek Gidiyorsun

Demek gidiyorsun, ne varsa sana ve bana dair hepsini alýp gidiyorsun.
Oysa hayallerimiz vardý, evlenecektik,
gözleri sana benzeyen,
gülüþleri sana benzeyen kýzýmýz olacaktý.

Hayalleri yýkýp, umutlarý kýrýp her þeyi bir kenara atýp,
ateþten daha sýcak bir yangýnýn içine,
beni atýp gidiyorsun.

Son baharla birlikte döktü aðaçlar yapraklarýný kalbim umutlarýný.
Hiç düþünmemiþtim böyle bir son,
inanmýþtým, aldanmýþtým, kanmýþtým,
olur da bir daha sevecek olursam, buda bana ders olsun.

Sabahý olmuþtun karanlýk gecelerimin,
mutluluðu olmuþtun mutsuz kalbimin
ve huzuru olmuþtun yorgun, bitkin ruhumun.

Demek gidiyorsun,
bir yalnýzlýðýn içine beni hapsedip,
yalnýzlýðýmýn  vebalini,
sensizliðin  vebalini ödemeden gidiyorsun.

Bir yanda solan manolya,
bir yanda kuruyan papatya,
hepsini hiçe sayýp gidiyorsun.

Tanýmýdýr bu gidiþ yalnýzlýðýn,
tanýmýdýr tükenmiþliðimin,
tanýmýdýr ölümün.

Hadi git; bu þiiri sana yazdým,
yalnýz kaldýðýný hissettiðinde,
özlemim düþerse içine,
tanýdýk bir ses  alýþýlmýþ bir söz duymak istediðinde okursun,
okudukça hatýrlasýn, hatýrladýkça aðlarsýn hiç ettiðin bu aþka.
Ramazan Teke




Sosyal Medyada Paylaşın: