Sensizliğin kaçıncı senesindeyim
Sensizliðin kaçýncý senesindeyim...
Bir çocuðun gurbetine gönlünü salýp sen ölüp ölüp dirildin ya, çocuklar ölmezdi anne?
Kalan ne varsa benden evde hasrete bürünmüþ, bilirim öylece yatar içinde.
Sessiz aðýtlara elemlere durursun gecelerinde.
Ben de uzaklarda iþte öyleyim anne.
Ayrýldým ayrýlalý sana mektup yazmadým.
Elbet postacý bizim eve gelmez anne.
Kalbime özlemi baðlayýp bir yaz günü gelmek istedim.
Ama acýlara vurulmuþ kavgalarým býrakmýyor.
Bu yaz da ektiðin çiçeklerin hüzünle açacak kapýmýzýn önünde anne.
Ýçlerinden kan kýrmýzýsý bir gülü benim yerime kokla anne.
Sokak lambalarýna yediriyorum hýçkýrýklarýmý.
Akþamlarý yalnýzlýðýma soruyorum.
Odalardan sesin gelmiyor anne, artýk güneþler ýsýtmýyor.
Ýnan gülüþler dolaþmýyor yüzümde.
Ne zaman sana benzeyen birini görsem boðazým düðümleniyor haykýramýyorum anne.
Dýþarda kar yaðarken yüreðimde birþeyler eriyor.
Gün batýmlarýnda daðýnýk odamýn kirli camlarýna bir büyük hasretin çaðýltýsý vuruyor.
Ýçimin oyuklarýna sesin doðuyor: "Oðlum, gel çok özledim" diyen hep karþýmda merhamet dolu gözlerin var.
Ben bu ölü kentte inan yorgunum anne.
Kahýrlý gecelerinde bu þehrin hep gözyaþlarýmý topluyorum. kaç kez yaralandým gurbetlerde.
Gündüz ve geceleri kanayýp durdum, acýlara abandým, bilmem ne kadar yandým kavruldum.
Hep bir savaþýn içinde olduðumu düþündüm.
Suç aletim yalnýzca inancýmý kuþanmaktý, haykýrmaktý...
Ýþte o gündür içimde intahar etti yaþamak.
Hayata deðil anne ölümlere vurgunum.
Artýk yer yüzü dar geliyor bana dar.
Biliyormusun anne benim zulümle kavgam var.
oy benim sýla yorgunu annem.
Yine de bir evlat kokusudur burnunda tüter.
Bana da anne Rabbim birgün kavuþmak nasip eder
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.