Ne çok isterdim beni de anlayan birilerinin olmasýný Feri kaçmýþ gözlerime bakmalarýný Benim de bir can taþýdýðýmý görmelerini isterdim Hayal bile kuramýyorum Neyin hayali en güzel onu da bilmiyorum Belki rüyalarda mutlu olurum diye bekliyorum Ellerim hep boþlukta Uzatýnca tutacak Kalbindeki sevgiyi ellerime akýtacak da yok Kaybolsam yok olsam diyorum Kimsesizim Acý acý bakýyorlar bana Olmayan bir ülkenin insanýmýyým Topraða ayaklarým basmasýn mý Büyüyünce beni çocukluðuma götürün demeyeceðim Demeyeceðim iþte Yoruldum köþe baþlarýnda yemek kokularýyla Karnýmý doyurmaktan Meyve niyetine limon kemirmekten Sessiz sessiz aðlamaktan da yoruldum Yeni kýyafeti ölünce mi giyer çocuklar Bembeyaz olurmuþ kefen dedikleri Demeyeceðim iþte Çocuk olsaydým keþke demeyeceðim Büyüyebilirsem çocuklarýn hayallerin de yer edeceðim Þayet büyüyebilirsem Ama büyüyünce çocuk olsam Demeyeceðim Demeyeceðim iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalbikelamm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.