Sýký örtün üstünü, üþümesin düþlerim, Üstü açýk rüyalar kâbusa dönüþüyor. Kahkahaya dönünce bir anda gülüþlerim, Düþlerimin içine güzellikler düþüyor.
Çoðu zaman seçemem karmakarýþýk olur, Bazen çok uzun sürer, bazen çabuk kaybolur, Senin olduðun düþler gerçek olsaydý n’olur, Sen elini çekince, avuçlarým üþüyor.
Kimi zaman uçarým; kuþ gibi süzülerek, Kimi zaman eririm; buz gibi çözülerek, Karabasan görürüm, korkudan büzülerek, Sanki herkes toplanýp, halime gülüþüyor.
Ayýn ondördü çýkmýþ, pencereden sýzýyor, Kaybolmuþken gölgeler, birdenbire uzuyor, Sakin geçen geceyi hýrýltýlar bozuyor, Dev gibi yarasalar ruhumu bölüþüyor.
Karýþýk rüyalarý bir el gelip siliyor, Yâr saçýna gül takmýþ, salýnarak geliyor, O güzel endamýyla aklýmý da alýyor, Çamlarýn gölgesinde benimle görüþüyor.
Bazen koþar giderim çiçekli ovalarda, Kelebekler tutarým elimle havalarda, Soðuk sular içerim tertemiz kovalarda, Bir an rüyadan çýkýp, gerçeðe dönüþüyor.
Sabri Koca Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.