SEVMEKTEN KORKARKEN...
Alýntý mahiyetinde gün:
Yedi eminde saklý düþlerim
Bir de iklimin teninde yorgun b/akýþlarým.
Arþ-ý alaya çýkan bir mücevher gibi
Belki de müzayede kaybolan yüreðimin
Ýzini sürmeliydim.
Tüten dumanýnda günün
Yumuþak mizacýmla anamýn da elinden
Tuttuðum yokuþ yukarýsý her düþüþün…
Ýhya edilesi bir yürek az evvel
Ýçine koyduðum beyaz mendilin.
Belki de düþürdüm cebimden düþüncelerimi
Kýt kanaat sevenlere inat
Sevgiye dair bir maruzatý olanlara biat
Akça teninde busemin
Savrulduðum kadar beyaz zemininde
Boynu bükük kalemimin.
Kaleyi içten fethetmeli
Sevginin teyakkuzunda
Sapla samaný ayýrt etmediðim bir gecenin de
Peþinde dolandýðým
Her satýr aralýðýnda özlem yüklü bir hece kondurduðum…
Serpilen ömrün sessiz çýðlýðý her mevsim:
Mevsime gebe þiirlerin de iz düþümü;
Koyu gözlerinden matemin
Bir içimlik de deðil hani
Esintinin vebali
Çökkün omuzlarýnda yaðmur bulutlarýnýn
Ara sýra hýçkýrdýðým mý yalan?
Ve bin bir yeisle içime açtýðým
Her parantezde kayýtlý bir yeminim:
Korkarken sevmekten, kimi sýzý
Demlenirken yârin közünde
Elif yüklü bakýþlarýnda
Zarif tininde aþkýn
Kayýp giden ömre de son ikazým hani.
Bam telinde özlemin
Kürediðim nice sýfat
Adýmla özdeþ bir çiçek kadar
Kýrýlgan olmayý ben mi istedim?
Yankýsý olmayan þehrin de müdavimi
Bir yetim þiir olmak mýydý özlemim?
Kanaviçe desenlerinde çiçek bahçesinde
Çýplak ayaklarýmla bastýðým çimenin kokusuna
Karýþtý dualarým:
Doðanýn da kucaðýnda bir seyrüsefer
Minnet ehli olmadan gölgelere buyurduðum
Her acý ve sancý
Elbette izafi bir iksirim:
Þahlanan rüyalarýmda
Gerçeklerle vedalaþtýðým her þiirin de ortasýnda
Gömüldüðüm bir ziyafet:
Aþka otaðý kuran cafcaflý bir sevda
Aykýrý doðasýnda ömrün
Ne yardan ne serden geçtiðim.
Zambaklarýn uðultusu mu yoksa
Devinen zamanda bir koku ve bir buse
Ve de tanrýçasý þiirlerin
Kayýp i mgelere tutunduðum
Saltanatýný sürdüðüm hüznün en sadýk müridi
Sefasýna tanýk iblisin,
Cefa yüklü her kabir ziyaretinde
Kerelerce öldüðüm bir manivela
Kopan kopçasýnda bulutlarýn
Israrla yazdýðým devasa bir boþluk elbette.
Ýçine saklandýðým ve sakladýðým kadar da hazin bir nutuk:
Yanýndan geçtiðim az evvel tutuk mizacýnda
Sarý benizli güneþin de çatýrdadýðý ortasýndan
Soluk rengine teessüf yüklediðim her hazan mevsimi
Ebemkuþaðýnda aþkýn dirilmeye de ant içtim madem
Gönül gözümdeki her sefer
Bariz yenilgi yüklendiðim
Sevginin kürü azat edilmemse yarýna kaldý
Ve hýçkýrdýðým kadar
Hýrçýn ruhumda bir gel-git.
Tüm zaferim ölümümden sonra kutsanacak belki de
Aþkým ve þiirlerim:
O ki; ýsrarla nakþeden dualar;
Zabýt tuttuðum her duyguya da atýfta bulunduðum
Na’þýmla kýyama durduðum da tek gerçek:
Sevgiden gocunan methiyeler
Þaibeli gölgelerden taþan bir sefalet
Aksayan her ölümlü düþte
Bariz ayyuka çýkan bir mazbata
Þiirler kadar kýsa olsaydý keþke hüzün yüklü
Seyrüseferi ömrün konduðum sefil boþlukta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.