KARA ZURNA (51)

Sen Güneþ’in;
"Hep yanmakla olurmu?
Bir kerede söneyim!"
Dediðini duydun mu?

Düydunmu sen Dünya’nýn;
"Dikerim bu ekseni,
döne-döne yoruldum!"
Diyerek çekip gittiðini?

Bir gün Ay’ýn;
"Baðýmsýzlýðý seçtim,
beni rahat býrakýn!"
Dediðinde, sen ne edeceksin?

Güneþ ne söner, Ay ne baðýmsýzlýðý seçer,
nede Dünya ekseninde dönmekten vazgeçer.

Ama ben bir Kaya’ya;
"Nerede diploma?"
Diye de sormam.
yoktur bilirim, muhattap bile olmam.

"Þimdiki zenginliðin evlilik yüzüðün kadarmý?"
Diye Taþ’a sorarsam,, ben utanýrým.
O ne yalan söyler nede düþünür çýkarýný,
çok dürüsttür sanýrým.

Dað’a da;
"Niçin tasarruf etmezsin itibarýndan?"
diye sormam,
yüceliðine saygým olduðundan.

Ama ben bir insanýn;
"Düþünmedikçe varým,
sonumu hayýr eyle Tanrý’m!"
Dediðini duyanlardaným.


Sosyal Medyada Paylaşın: