Senden kopya çektim, son sýnavýmda,
" Gül " dedim ya sana, seni anlattým.
Gülistanda beni söyleten sensin,
" Dil " dedim ya sana, seni anlattým.
Senden her kaçýþta, geldim hep sana,
Sevda zincirini baðladýn cana,
" Kalbi sevgi dolu kim " dedin bana,
" Bil " dedim ya sana, seni anlattým.
Güneþ, yeþil, bahar, tam da o çaðdý,
Sevdan yangýn oldu, göklere aðdý,
Sevgin yaðmur gibi üstüme yaðdý,
" Sel " dedim ya sana, seni anlattým.
Murat Daðlarýnýn kar’ý olmuþtun,
Erzurum’da Dadaþ Bar’ ý olmuþtun,
Anzer Yaylasýnda arý olmuþtun,
" Bal " dedim ya sana, seni anlattým.
Ýstiyordun daim, dertliye þifa,
Sendeydi sadakat, sendeydi vefa,
Dua ediyordun, günde beþ defa,
" Kul " dedim ya sana, seni anlattým.
Hep seninle geçti, baharým yazým,
Vuslat olmayýnca dirner mi sýzým,
Olmazsa beþ para eder mi sazým,
" Tel " dedim ya sana, seni anlattým.
Ýsa KAHRAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.