Serin yaylalarýnda lapiska saçlarýnýn kokusuna, Çaðlayan dereler arasýna karýþan güzel yüzüne. Karadenizin hýrçýn dalgasý gibi keskin, Baðrýmý yakýp geçen bakýþlarýna. Vurgunum sana ey sevdiðim!
Þimdi nerde ,ne yapmaktasýn? Daðlar bu uþak kadar dimdik ayakta, Aðaçlar desen hâlâ bana seni sormakta.
Bir gece ansýzýn yaðsan üzerime yaðmur olup, Yürüdüðüm yolda taþ olsan ayaðýma takýlsan, Düþsem de caným yanmaz sevdiðim! Dönsen uzak diyârlardan,kuþ misali. Anlatýrým sana Karadenizi ve seni, Seni bu uþak ne çok sevdi. Gözleri nemli ama belli etmez ki.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.