Kim bilecek ki kadrini sen bilmezsen eðer? Sýký sarýl yurduna, ne yapsan ona deðer! Bin mihnetle kuruldu, þahittir buna tarih; Sana emanet þimdi bu kutlu, büyük eser!
Hisset içinde her an ovasýnda, daðýnda... Kaný var kaç yiðidin þüheda topraðýnda! Bu vatan söylem deðil, ibret aradýðýnda; Yolunu çok tümsek, mezar; nice anýt keser!
Ýþittin mi bilmem hiç; akarken dere, ýrmak... Hüznünde gurur söyler, ürperir dalda yaprak! Kartallar çevrelenir, topraðýna bakarak, Ýhtiramla yâdýna “Mehmedim” der de, döner!
Sýký çalýþ, boþ heves ardýnda koþan olma! Mazinle övün ama hayalle coþan olma! Gözet mazlumu hep yolunu þaþan olma! Saðlam bas ayaðýný, yürürken titresin yer!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.