Okşa saçlarımı

Uyusam ve uyansam,
geçer mi acaba bunca yaþananlar.

Hep öyle olurdu;
Ne zaman aðlayarak uyuya kalsam
Sabaha her þey geçmiþ olurdu.
Ne zaman acýsa caným
Evlatlarýmýn bir tatlý bakýþýyla kaybolurdu.

Gençliðin güzelliði böyle bir þey miydi acaba?
þimdi olgun yaþlardayým ve aðýr baþlýyým.
Hala sorgulamaktayým.
Günümü ve dünümü.

Ah Annem!
Al baþýmý dizlerine koy,
Okþa saçlarýmý ve uyut beni.

Geçsin geçmesin umrumda deðil acýlar.
Sen okþa saçlarýmý
Daðýlsýn bendeki hüzünler ve hicranlar...

Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın: