Ağlama Ayasofya
vurdular her yerinden
yaralarında acı pul biber
severdin...
tarih ip atlarken yorulmadı
süt toplarken yorulmadı
yan yatarken yorumladılar
överdin...
tartakladı bir çocuk umudunu
ah galata, mayasız çörek misali kirin
börekler açarken mualla
elleri tertemiz
sana göz koyanlar irin
gülerdin
yürü be demek isterdin İstanbul üstüme
gözlerine rastık, minberine huşu sürerdin
kırılmamış kaç dalı kalmış salkım söğüdünün
bir yanında mavi, diğeri gök ve gri
salmış gömleğinin eteklerini rüzgara,ebrûli
erirdin
yağmur yağsa ah bugün
görmeseler, bir gün bari görmeseler
boğazdan geçen gemiler ıslak gözlerini
bilmem nereli de olsa
o buruk gülüşünle selamın verirken geçenlere
görürken uyandırılmış bir rüya gibi hevesinle seslenirdin
inlerdin
ama sessiz, ama kalabalıklar içindeki kimsesizdin sence
yoluna düşen kelebek acılardan arınmışken
damına düşen güvercin sevinçten delirmişken
ve ben seni ölürcesine benimsemişken
ve benim gibiler yaşarken
ve benim gibiler azalırken
azalırken
ötekiler haz alırken bile
ağlama ayasofya
ağlarsan ağlarım
yükselir sular!
Ali Aydoğdu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.