ZAMANIN GÖÇTÜĞÜ AN

Zaman,
Beyaz bir gölge:
Yeminle yýkanmýþ bir kayboluþ,
Bilyeler ki unutmuyor döndüðünü,
Uzanývermiþ soyluluða yüz sürülmüþlüðe,
Rüzgar yola çýkmýþ, daktilonun bir tuþu kýrýk,
Günah daðýttýðýmýz doðru,
Yelkenlerin dalgalara selamý var,
Döndüðünde bir damla dokun uzaðýna,
Köze bilge olmuþ bir karanlýk:
Korku salmýþ penceresi açýk kalmýþ,
Bir aözüm var zamana adanmýþ:
Masanýn ýþýðýna yaklaþ,
Durduralým her þeyi, güzel kokular düþlerken,
Bak þimdi aðzým açýk kalmýþ,
Trenler içinde saatin koluna biri takýlmýþ,
Oldubittiler birdenbire suspus,
Hazýrcevaplara meydan okuyor,
Men olunmuþ bu büyünün odaðýnda,
Çýðlýðý susturulmuþ
Rengi taze, bir fidanýn toprak altý,
Kapanmamýþ gözleri,
Bulut,
Gecede bir yýldýzdý altýna serpilen....

Kuþlarla and içtik,
Bembeyaz akan bir hava,
Uçurdukça karanlýðý,
Zaman üþüyor göðüs kafesime hapsolmuþ,
Örtünmüþ tenime sokulup,
Esir býrakmýþ ürkekliði....

Zaman kol geziyor toza dumana inat,
Yol kesiyor,
Bir yol (kez) esiyor
Düþlerimin önünü kesiyor
Saçýma bakýyorsun her gün,
Tel tel dökülüyor yelkenlere karýþýp..

Otobüs yola geldi az önce giderken
Taþlar anlamýþ soðuk kokladýðýmý,
Bir üzüm tanesinde dünya dönüyor,
Altýnda, üstünde ilaç,
Gözümde bir sokak resim oluyor,
Kýz kardeþim resim getirmiþ,
Yeni bir deste olmuþ, gül yüzlüsün dikenli,
Anne sözleri zaman toplamýþ satýr arasýna,
Bakýyor ki yoracaðý çoktan belli.

Çirkinliði sanat sanýyor,
Balýklar giriyor sohbet içinde,
Çocuklar desen, yamacýna çadýr kurmuþ,
Bu sefer de izinli dallar kýrýlýnca,
Zamaný bana da çaðýr yeþersin biraz,
Tekrarlarýna yol yapmýþ unutan öyküleri,
Bir hasrete anlam vermek kalpten ileri,
Herkes çok bilirim demekte,
Sonra kapanýyor konu,
Duvardan biri atlamýþ o da iþkenceli,
Ben hala gölgede bekliyorum, elimde çay,
Bulutlar öfkeli, rüzgar yolcu, deniz el aman,
Býkmýyor, görüyorsun,
Býkmamalýyým senden,,
Ýçümde dertsiz baþsýz dönüp duruyor zaman.

29.05.2005 UÞAK. SÜLEYMAN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: