..... KORKMADIM ....
bazen dev bir þýrýnga
alýverir hayatýn tüm renklerini
siyahla beyaz kalýr sadece
doðru ya da yanlýþ kadar yalýn
belkisiz, fakatsýz...
ben siyahada aþýðým çýlgýnlar gibi
yaþamaya alýþkanlýðýmdandýr belki de
.......
masallarýn yalandýðýný
göðün mavi mavi bakmadýðýný
güneþin her doðduðu güne mutluluk saçmadýðýný
pek erken anladým....
........
ondandýr, yaþýmýn yaþ katý yaþlandým sanki
alacak yaþ kalmadý doðum günlerimde
umutlarým için üfledim mumlarý
inandým hepsine gerçekmiþcesine...
..........
umudu kurþuna dizsede ölüm,
umuda kurþun iþlemez ki buda bilmediði ölümün!...
...........
herkesi kovalamak isteyipte
herþeyden kaçanlardan deðilim ben.
bazen izin verdim kaçmalarýna,
bazen durup yakalandým...
öylesine yapmacýklardý ki
nefes almaya korkak...!
........
güneþ batýnca
hava kararýrdý onlara.
göremezlerdi ki
karanlýða teslim olmayan,
gün doðmadan aydýnlatan ,
gecenin içinde bile kaybolmayan maviyi....
GÖREMEDÝLER...
Sýrf bunun için yaþayamadýlar, öldüler...
.........
öyle ki sinekler bile kokularýný aldý !
yapýþtýlar kokmuþ etten tenlerine, výzýldayarak !
yürüdüm aralarýndan
kimileri çiðneyip geçtim,
kimileri takýlýp düþtüm.
kayboldum zaman zaman.
ama korkmadým ,
kaybolmaktan da kaybetmekten de ! ! !
........
umutlarýmý kýskandýlar,
umut etmeyi bil(e)mediklerinden.
dik dik baktýlar gözlerimin içine,
bakmadým...
yürüdüm geçtim ,ezdim geçtim .
..........
baktýðýmda
en eski ümitsizliklerim geçti ard arda
kanlý gözlerinden.
hepsi mahvetmek, benim etimide kokutmak içindi !
kayboldum olduðum yerde....
........
etin, kanýn, sineklerin içinde,
yalnýzdým
belki de yapayalnýz...
ama yeni umutlar verdim,
anlayan ellere
taze tohumlar gibi
itiraf ettim tüm gerçeklerimi
ihanet ettim en sevdiklerime
.......
gece karanlýktý
suçlu ben deðildim
yine de
durdum aðladým...
! ! ! ! ! ! ! ! !
ELÝF BAÞTUÐ 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaybedecek zaman yok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.