GİTMEK GEREK

Ýlk çiçeklerimi tomurcukken don vurdu
keþke tek sorun;
topraðýmdaki gibi küçük çakýllar olsaydý
düþtüðüü hissetmek ama
hep düþeceðini, hiç yere deðemeyeceðini bilmek...
keþke bütün düþüþlerim
çocukluðumun sekseklerindeki gibi olsa;
avuçlarým kanasa sadece
ruhum saglam kalsa...
þimdilerde kanatýp aðlatan oyunlar var !
seksekler çoktan hatýrlanýp tebessüm edilesi oldu...
yoruldum artýk bütün oyunlarý ciddiye almaktan,
her dokunduðuma içimi benliðimi vermekten,
heceledim artýk acýlarýn hepsini...
yok oluyor hayalle gerçek arasýndaki çizgi
gökle deniz arasýndaki gibi...
dünya yapýþtý ,
dümdüz artýk.....
denizler mavidir dipleri karanlýk derler,
ben hiç mavi görmedim ki !
hep dipte karanlýklarda attým kulaçlarýmý,
elim ya batýklara deðdi
ya da karaya oturmuþ gemilere.
hayatýn dibine vurmuþken ben de !...
ya her þey çok gerçek,
ya da sadece bir rüya.
son kadehim kendi þerefime !...
son bir kere daha isyan edip KADERÝME,
selamlayýp ödünç hayatýmý,
ve bütün sahte oyuncularýný,
GÝTMEK GEREK ARTIK GÝTMEK !!!

Sosyal Medyada Paylaşın: