Yordun be, beni
Hayat.
Oysa ben, yorulmaz sanýrdým kendimi
Sen beni yordun hayat.
Yordun.
Düþünmeye bile, halim yok þimdi.
Bir mutsuzluk var içimde.
Kalbim, kýrýk
Yüreðim dersen oldu, bölük pörçük benim.
Beðenmez oldum halimi
Hayat!
Kasvet dolu, nefesim.
XX
Yordun be, beni
Acýmadýn bana, acýmadýn sen.
Acýmadýn, hayat
Ne varsa yükledin sardýn’ da sýrtýma
Yürü dedin.
Durmak yok sürün dedin bana.
Dinlenmek yok, dedin.
Nefes bile aldýrmadýn, bana sen hayat
XX
Ah be, hayat!
Derdin nedir senin.
Ýstediðin nedir þu garip insandan.
Can, mý?
Ýntikam, mý?
Yoksa yokuþa sürmek mi, iyi kötü yaþantýsýný
Cansa bu can, benim deðil
Ýntikamsa harcýn hiç deðil, bir þey gelmez elinden
Kader olarak önceden yazýlmýþ hayatýma.
Karýþamazsýn sen.
XX
Yorgunum, hayat
Yorgun.
Anla, beni.
Vurdun beni hayat can evimden gariptir demedin bana.
Ne istedin benden
Kör topal býraktýn dertlerle baþ baþa býraktýn beni.
Hayat.
XX
22 Ekim 19
Ahmet Yüksel Þanlý er