SÖZCÜKLER KEFENİM...

Sözcüklerdi kefenim.
Aþktý hezeyan yüklü yüreðimde konuþlu
Kayrasýnda yýldýzlarýn tetiklendi rahmeti yalnýzlýðýn
Sakin mizacýndan yoksundum insanlarýn
Panik bir imleç ile sözlendim.

Gün devindi latife eden yüreðin de çatýsýnda
Turna kuþlarý tünedi
Ýçimdeki þehre.
Kanýt toplayan Tanrýya ihbar ettim þiirlerimi:
Ses etmedim.
Haznemde saklý coþkuya buyur ettim acýlarýmý
Yaslandým da en dik daða
Bir kâhin kadar yalancý idi insanlar
Lakin inandým.
Düþlerimdi ötelenen
Lakin yeni düþler ördüm ve
Safsata yüklü gizemin tutacaðý ile sözlendim.

Aþikâr yýldýzlar
Aþiyan yollarýnda
Azap yüklü kayrasýnda mabedimin
Kapanan hangi kapýysa
Sýrla yüklü eksende
Bir mimoza olmanýn telaþýyla…
Sevdalý ve nazenin yürek
Aþka sadýk bellek elbette rahmetin
Hicvinde daha çok sevmeliydim.

Bir düþ kostümü ile sýnandýðýma binaen
Rezil rüsva olmadan
Yazýp çoðaltmalýydým nüshalarýmý ki
Yetiþemediðim hangi eksense
Zaaflarýmla muhatap sefil nefsime sövüp
Haykýrdýðým kadar
Sývadýðým yer gök elbette aþkýn her rengi ile
Ývedilikle kardýðým;
Yalnýzlýðýn satýrlarýnda aðzýmla kuþ tuttuðum
Bir toz bulutu
Ruhuma katýk ettiðim yalýn bir rahle
Baþucuma serili üç beþ menkýbe…

Çivisi çýkmýþsa dünyanýn
Kendi çivimi çakmalýydým çýplak duvarýma
Ve efsunlu þiirlerin yüzü suyu hürmetine
Daha çok sevmeliydim:
Sýðamadýðým kabým bir de
Yüz göz olduðum kalemim
Atýl bir düþüm daha kundaklanmadan
Yakalandýðým o tufan
Beni benden eden
Yedi düvel gelecekti illa hizaya
En çok da kendime ziyaným
Deþifre olmuþ muadili duygularýn
Ne zaman ki seven gözlerle baksam kâinata…


Sosyal Medyada Paylaşın: