Son sayfaya gelince kapattým defteri Yaþanmýþ acýlarý hapsettim içine Kýrgýnlýklarýmýn tamiri yoktu býraktým öylece...
Küsmedim hiç Ya hep Ya da hiçtim Ýki yüzlü olamazdým Dilimde durmazdý yüreðimde ki Söyleme sus diyorlardý Bakýþým ele veriyordu Yüzümün ifadesi gerçeðin ta kendisi Üstelik kiþilik meselesi...
Ona raðmen çok þey yuttum Sinemin mezarlýðýnda yer kalmadý Geceleri hortlarlardý dikilip baþýma Bir çene bir çene Unutmaya çalýþtýðým ne varsa Tazelenip dizilirdi önüme Canýmý yakýyorlardý Kangren olan ne varsa kesip attým Bir daha açmamak üzere o defteri kapattým...
Þimdi yepyeni bir defter var elimde Kaç ortalý Kaç sayfalý belli deðil Kareli, çizgili hiç deðil Her sayfa bembeyaz Bahar renkleriyle doldurmaksa benim elimde...
Ben, beni seviyorum Benden daha önemli hiç bir þey yok biliyorum En deðerli benim Þimdi elli dört yýldan daha akýllýyým Beni sevenlerle mutluyum...
21.10.2019___Seher_Yeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher_Yeli S.ZerrinAktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.