T/An/sýzý/M Karanlýðýma bir umut ýþýðý b/ekledim Bitip tükenmek bilmeyen umutla Bir el ol istedim Geceme Ayan beyan doð istedim Tan-sýzým güneþim ol istedim Ýstedim sadece istedim Günü , dünü gecenin koynuna Býraktým Umudum sayfa sayfa sarardý Þimdi tutuyorum ucundan Kýrýlmýþ, örselenmiþ umutsuz sayfalarý Kum gibi daðýlýyor Kýyýlarým hüzün dalgalarýnda Sonra dönüyorum kýrýlmýþ dökülmüþ tümcelerin dalgasýna batýyorum Boðul boðul bitmiyor Düþünüyorum Olmalý Belki kýrgýn bir satýrda Belki öznesiz Hasretin koynunda Belki ben gibi devrilip tepetakla düþmüþ bir cümlede Belki söylenmemiþ cümleler de Üç beþ satýr olmalý , okunmuþ veya okunmaya deðer bulunmamýþ .... SÝBEL KARAGÖZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.