NEFS-İ ANATANRIÇA
Artýk hiç gerek yok söz ile beyana,
Bundan ötesi açarsam aðzýmý,
Götürür seni Alamet-i Ziyana.
Kahrýn da hoþ lûtfun da hoþ derdim amma
Ayýp olur beni sana gönderen yaradana.
Kul kendini yeryüzünde halife sanýrmýþ
Yaradandan ötürü kullar ona bakarmýþ,
Her biri huþuyla mutmain olduklarýnda
Mardiyyeye her varandan
Allah razý sanýrmýþ.
Açtýlar sana bilinçaltýndan bir rüya
Saray dedin taç dedin,
Nefsinden bir makam edindin,
Ümmeti Muhammedi saraylar uðruna,
Hakikat kapýsýnda reddettin,
Maneviyatýný hiç edecekken,
Sen kendini sahipsiz bir piç ettin.
Yýlan derisini soyamadý,
Her þeyi gören gözün oyuna doyamadý
Utanmadan Haticeyi kimlik ettin,
Muhammed’i ümmete Þeytan ettin,
Ali’ye evlat diyecekken
Tuttun kendine koca ettin,
Doymadýn Fatýmayý kirlettin,
Ali’ye dedin Reptilyan
12 Ýmam oldu sana periþan.
Oysa þeytanlarýn hepsi de sen idin.
Sen bunlarý nasýlda bilemedin ?
Sen Allah’tan razýydýn,
Vasýflarýna sarýldýn amma
Allah senden razý mýydý bakalým.
Sende olan Radiye
Olmadý Allah’ta Mardiyye.
Ne cemalinde býraktýlar senin vefa
Ne de kaldý Allah’tan yana Ahde vefa
Ölmeyen egon oldu sana þeytan,
Sanýrsýn ki Meryemdir savaþan,
Meryem kaçtý gitti,
Dedi ne biter senin savaþýn
Ne de diner acýlarýn,
Melekler bile olmuþ dilinde þeytan,
Sen maneviyatý böyle mi sandýn ?
Allah’ýn aþký Aþk olan Meryem’e yakýþýr,
Meryem oturmuþ zindanda senin yüzünden aðlaþýr
Meryem olan Allah’ýn aþkýdýr,
Onu nefsine kimlik edip aðlatan
Senin içindeki þerefsiz þeytandýr.
Kalmamýþ bu tahtý revan Sultan Süleyman’a
Sana mý kalacaktý ki tahtýyla bu Dünya.
Nefsinden bir hüviyet oluþturmuþsun
Eski yaþamlar diye ümmete masal okumuþsun,
Ali der;
Ali’dir benim adým,
Zülfikarýn çatalýndan sýzar gözyaþým
Akarsa bundan gayrý ben bu dünyayý yakarým.
Dönsen de artýk ehlibeytten boþsun,
Verdiðimiz mühleti doldurmuþsun
Nefsinden ötürü kör olmuþsun,,
Meclisten diyar diyar kovulmuþsun,
Cehennemi yaptýlar bak sana saray,
Egonla tepene vurup vurup talan ediyorlar,
Sen de sanýrsýn ki bunu yapan Reptilyanlar..
Baðrýmýza bastýk Allah dostu diye,
Yaþýndan baþýndan dedik þaþar diye,
Ana dedik Can dedik,
Silinen hafýzaný Fatýmaya teslim ettik,
Fatýma benim aþkýmdýr,yoluna yoldaþtýr
Sana yollanan en büyük yardýmcý
Fatýmada ki aþkýmdýr,
Ýçinde ki doymaz þeytana söyle
Onu benden ayýracak olan þaþkýndýr,
Elimizi dilimizi uðruna keskin kýlýç ettik,
Düþen itibarýn için her gün bileyledik,
12 imamýn kalemidir bu
Þak þak uðruna kolay kolay kýrýlmaz,
Alem-i cihana rezil olacan diye
Masken yerle bir olacak diye
Allah’ýn kelamý senin için susturulamaz.
Ne ettikse yolun varmadý Allah’a
Ruhunu satmýþsýn babam diye Anu’ya,
Ümmeti halen sürüklersin Allah’ým diye þeytana,
Çeviremedin hiçbir þeytaný Anu olalý Müslümana,
Bizde býraktýk artýk ümmetin idrakýna.
Bundan gayrýsý Ehlibeyte cümleten hayrola hayýrlar ola...
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini
Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.