Ben sana gitmeyi düþündüðüm gün Baþladý senden geliþim Gitmekle gelmek arasýydý arafým Acele etsem kaçacak Geç kalsam unutacaktýn Her yaným bir yanýlgý Her yaným bir acý Can dedim can_ým sende kaldý Tamamlanmadan yar-ý kaldý Doðru sanýp düþlerimi Sahipli handa mihman olmayý beklemekte Ne büyük hezimet oldu bana Ölünmüyormus onuda anladým Sanýyorsun ki yokluðunda Çaresizlik bir soluk almakmýþ Aldýðýn soluðu kendi soluðun sanmakmýþ Varlýðýn onda var sanýp Yaný baþýnda yanlýz kalmakmýþ Bu görünmez yarayý açan sen De bana neden baktýn Göz bebeklerimden ta içeri Madem görmüyorsun Niçin baktýn hislerime Yine gözlerimde hüzün Alýþýk deðilim demiyorum Tiryakisiyim ben hüznümün...
Zülfü Canan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zülfü Canan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.