BARIŞA ÖZGÜ (*) 13

Ben yazýn çayýrda,
kýþýn ahýrda
koyun-koyuna uyuyan koyun.,
Çobaným ve onun sadýk köpeði saðolsun,
sonunda mezbahadýr yolum.

Ben akvaryumdaki balýk.
Derdim-tasam yok artýk;
Suyum bol,
yemimi sahibim kor,
niye-niçin-neden
mutsuz olayým ben?

Ben kafesteki sarý kanarya.,
sesimi seven birde efenmdim var.
Eðer ötmezsem onun ýslýðýyla,
bilinki beni ekmek-içi-köfte yapar.

Ben mýr-mýr mýrnav kedi,
efendime saðdýðým köpek gibi.
Evdaþým ite karþýn, incedir aklým,
tek bir tasmadýr ondan benim farkým.

Ben ipek kanatlý kelebek;
"Hürüm ve hür kalacaðým!" diyerek,
kozamý deldim,
kýsada olsa özgür kalmaya karar verdim.

Ben arý,
hayvanlarýn en çalýþkaný.
Balýmý alýr yersiniz afiyetle;
Aðaçlar meyva versin size!" diye,
her baharda çiçek döllerim yine.

Ben kanatlarý olan
ama uçamayan;
Tavuk, kaz, ördek, hindi gibi
kümes hayvaný cinsi;
Çýð, rafatan, yaðda,
yoðurtta çýlbýr yada katý yumurta."
dersiniz,
çocuklarýmýzý yersiniz!

Ama siz
biz hayvan-oðlu-hayvanlarý asla dinlemezsiniz,
komþularýnýzla haksýz bir savaþa girersiniz!
Bu maceranýn sonunda;
Kafes, kümes, tasma,
ahýr, dikenli-tel kovanlar,
çit-semer ve cam içinde can çekiþmekte var
insan-oðlu-insanlar!

(*) 2017 yýlýnda ard-arda yazdýðým 10 adet BARIÞA ÖZGÜ þiirlerinin tamamýný "yazýlarým" bölümünde okuyabilirsiniz.

Sosyal Medyada Paylaşın: