pardon,
ateþiniz var mý..
diyecek kadar baþa dönsek mesela
ben de var,
ölçecek misin..
diye eþek þakasý yapsam o anda
tam sýrtýný dönecekken çakmaðý çaksam
çaksan o an, cebinde çakmak taþýyan her adam anlar diye
dökmeden içebilir dese içindeki kül tablan
inceden yaðmur yaðsa
mevsim güz
yapraklar kýþlada
sizi bir yerden tanýyor muyum’ desen
fazla samimiydik,
tez ayrýldýk, desem peþinden
kafan karýþsa o an
sað sol kavgasý çýkarsam gözlerinde
kalbin tam çekecekken aþký
bakýþlarým karýncalý gösterse..
yol boyu yürüsek mesela
kýrmýzýya çalan dudaðýn alevlense giderek
bulutlar itfaiye
damlalar fýskiye
içimden bir ses
söndürme benden önce..
bir aðaca sýðýnsak sonra
aðaç bize sýðýnsa
dese ki çok aþýk oldum ama hepsi odundu"
elma verdim dalým çürüdü
ne yuva oldum kuþlara
ne kýymetim bilindi
yapraklarým tek tek döküldü
baktýk derdi bitmiyor
hemen tüysek ormana
sevgilim yerler yaþ
dikkat et adýmýna..
desen ki o an sevgilim mi dedin
evet, sevgilim diyen dilime tüy ekme sakýn..