Kul Figani
Vuslatsız Aşkların Kaderi Batsın
Kul Figani

Vuslatsız Aşkların Kaderi Batsın



Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!
Aşk çölünde Mecnun, del oldu gitti.
Visalsiz sevdanın, kederi batsın!
Kerem de Aslı’ya, kül oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Kerem’i Mecnun’u, getirdi dize
Aslı da Leyla da, düştü bu köze,
Sevda deryasında, aşk yüze yüze,
Aklı da fikri de, sel oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Aşk parmağı kesen, Züleyha biri,
Sevda kuyusunda, Yusuf’un piri,
Yandılar sevdada, hep diri diri,
Aşkın yangın yeri, sol oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Gönül mesafesi, yüreğe yakın,
Aşk gönüle dolar, hep akın akın,
Ben ayrılmam diyen, aşklara bakın,
Sevenler sevene, el oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Eyübün sabrında, aşkı bilenler
Arayı tarayı, meşki bulanlar,
Birlikte ağlayıp, birlik gülenler,
Sevdanın kabrine, dol oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Nerde Şirin gibi, aşka gelenler?
Hani Ferhat gibi, uğra ölenler?
Vuslatı mahşere, kadar kalanlar,
Mecnun’un mezarı, çöl oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Bağlayın siz size, gönül bağını,
Kurun gül dalına, yuva ağını,
Boşa geçirenler, sevda çağını,
Hepsi bir mektuba, pul oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Aşkın ikliminde, olmasın hazan,
Ayrılık yazmasın, kaderi yazan,
Feleğe isyanda, Figani ozan,
Tüm kara sevdalar, zul oldu gitti.
Vuslatsız aşkların, kaderi batsın!

Kul Figani Erdem Gümüş
11.10.2019
İzmir

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.