Sen neymiþsin hayat, nedir bu kastýn?
Bozdura bozdura, harcadýn beni.
Yetmedi düþtüðüm, üstüme bastýn,
Ezdire ezdire, harcadýn beni.
Savurup sýlamdan, beni yellere
Seyyah edip saldýn, ilden illere,
Düþürüp yolumu, gurbet ellere
Gezdire gezdire, harcadýn beni.
Cefa eksik olmaz, þu sol yanýmdan,
Ne istersin bilmem, ömrü anýmdan?
Usandýrýp beni, tatlý canýmdan,
Bezdire bezdire, harcadýn beni.
Yasakladýn bana, huzur bulmayý,
Gülüp güldürerek, mutlu olmayý,
Tapulayýp bana, sahte, gülmeyi,
Kýzdýra kýzdýra, harcadýn beni.
Bilesin bir daha, çalmam kapýný,
Sen yutturdun bana, gaflet hapýný.
Boynumda kördüðüm edip ipini,
Çözdüre çözdüre, harcadýn beni,
Çözemedim hayat, ben bu imleði
Giydirdin sýrtýma, kefen gömleði,
Çatlatýp içimde, sabýr çömleði,
Sýzdýra sýzdýra, harcadýn beni.
Yeter hayat yeter, yaram kaþýma!
Hayattan ders aldý yazýn taþýma,
Kendi mezarýmý, kendi baþýma,
Kazdýra kazdýra, harcadýn beni.
Hayat kabahatin yarýsý sende,
Akýl da fikir de, varken bedende,
Mantýk kullanmadým, ahmaklýk bende,
Sezdire sezdire, harcadýn beni.
Söylesene hayat, bu bir hile mi?
Mutluluðun adý, yoksa çile mi?
Figani eline, verip kalemi,
Yazdýra yazdýra, harcadýn beni.
Kul Figan Erdem Gümüþ
10.10.2019
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.