Gönül yangýnlarý hep gizli yanar,
Volkana dönmeyen,kül bilmez dostum.
Sevdanýn dalýna, çok bülbül tüner,
Dengine konmayan, gül bilmez dostum.
Efsunlu gözlerden tutuþur çýran,
Ýçin için yanar, hiç sönmez bir an,
Merhem kabul etmez,azýnca yaran.
Sevdada yanmayan hal bilmez dostum.
Aþk vakit tanýmaz,kayýp yýllar da,
Aratýr cananý, susuz çöllerde,
Bir imkansýz peþinde mecnun hallerde,
Çöllerde dönmeyen, yol bilmez dostum.
Tuzsuz’un gedikten aþtým Varay’ý
Daha çocuk iken,aldým yarayý.
Neyleyim köþkünü, nidem sarayý,
Omzuna konmayann, el bilmez dostum.
Bir ihtimali sevdim,bir de umudu,
Hep vuslat bekledim,meyvem hamýdý,
Aþkýna hamalým,yükle hamudu,
Suyunla kanmayan göl bilmez dostum.
Sevda yarasýna merhemdir þair,
Lokman hekim gibi sürer bir þiir,
Ne söylesem azdýr,bu aþka dair,
Gönlünü sunmayan, sol bilmez dostum
Ozan Erdem derki,kim var kedersiz,
Alnýna yazýlýr, bahtýn habersiz.
Hüda’nýn kuluna deme kadersiz
Rabbini anmayan,kul bilmez dostum.
Kul Figani ( Erdem GÜMÜÞ)
12 Aðustos 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.