Sanki ben koydum bu derdi içime kendi elimle.
Sayki ben savaþtým dünyadaki onca zulümle..
Yazan yazmýþ iþte derdi ilâhi bir kalemle.
Çeken benim, bilemedim Ey Adem benle derdin ne..
Bir ezan, bir sela, bir musalla imiþ varoluþ..
Bu dünyada bilmem kaç babayiðit hiç olmuþ..
Hakkaniyet hak yolundan ayrýlmýþ..
Bilemedim nefsim benle derdin ne..
Ne eksildi soframdan bir tas, ne de damarýmdan bir damla kan..
Ne eksildi malým mülküm, ne de canýmdan tek bir can.
Sanki bir ömür, bin yýl geçti ömrümden..
Bilemedim felek benle derdin ne..
Garibin sýlasý olmuþ, bir parça ekmek.
Kula kul da olmadým, boþa mý gitti onca emek.
Bir gün sende düþersin de anlarsýn elbet..
Bilemedim ey insan benle derdin ne..
Ýsyan deðil tevekküldü benim ki..
Ne haddime sen kiimmm, ben kimim ki..
Zehir senin dilin, ilaç doðru sözündü..
Bilemedim tabip benle derdin ne..
Yolum uzun, sözüm kýsa boyumdan..
Hakkým helal, kahrým büyük derdimden..
Bir dua, bir yakarýþ gelen elimden..
Bilemedim..
Bilemedim benle derdin ne..
ENES GÖKHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.