NOKTASIZ VE VİRGÜLSÜZ...

Maðdur düþlerin ipeksi yüzeyinde,
Zaaflarýn da zemin bildiði o insan nefsi:
Hani, haykýrdýðým;
Hani, öykündüðüm;
Ne deliyim ne de veli
Ýçimdeki izdihamla örtüþtüðüm
Kara gecenin ipeksi seferberliði.

Noksaným, azizim;
Noktasýzým ve virgülsüz:
Ýçimde kopan kýyametin alfabesi
Ölümüne sevdiðim elbette
Haiz olduðumun sermayesi.

Ölümse…
Ramak kala aþka,
Ne ala ne ala.
Fýtratýn giz’inde devasa bir gölge
Mensur þiirlere de gönderme.
Ýkazý Tanrý’nýn reþit bir özgürlük dilediðim
Bakiyesi mevsimin
Hala dindiremediðim hüzünle sýrnaþýk yeis’i.

Cümleler kadar istikrarlý olsam keþke
Bir de kýþkýrtan zaferin öncesinde
Yenildiðime de þahit deðil miydi bunca dize?
Sarmalý duygularýn
Münafýk saldýrýlarýn da taçlandýrdýðý:
Bitimsiz hezeyaný kürediðim her þiirde
Ýspatýdýr ruhumun yeknesak çýrpýnýþýný
Sela’sýdýr vardiyamýn
Güneþ görmemiþ yüzümde
Kýpraþan irili ufaklý hece.

Lafügüzaf, azizim:
Sancýlý heyelan
Çöreklenen her artçýda
Arda kalan bilumum kinaye.
Sabýrsa, katýk ettiðim güne:
Yediðim ne çok þarapnel
Kaç öðünse serildiðim buz tutan zemine
Hafýza kaybý benimki:
Göremediðim bir hale
Oylumda saklýydý oysa onca meleke.

Ýzafi olsa da mutluluk
Kanadýðým kadar kandýðým
Hatýrý sayýlýr yalnýzlýk
Varsa yoksa saklý kaldýðým ömürlük kýble.


Teþekkürler dost þairim:

Kalbim
Yalnýzlýðýn kýplesine
Boyun büküyor
Herkesin çiçekleri büyüyor
Beni hüzün kürüyor


Dumanýma
Karýþacak biri yok
Öldüðümde
Naaþýmý kaldýracak sevdiðim
Uzaklara hapis olmuþ


Tanrýma
Bir þey diyemiyorum
Kavgam kendimle
Kaybolup gideceðim
Ýçimde ki bu büyük sevgimle


Þiirlerinde yaþatacak belki kim bilir beni sevdiðim,, Hasan Çapraz’a teþekkürlerimle.




Sosyal Medyada Paylaşın: