Akþam geceye evriliyor Nasýlda geçiyor zaman Ýçim bir baþka titriyor Dudaðýmda tutuklanýyor sözcükler Sen diyende susuyor dilim Sensiz gelince akþam
Sahi ne oldu bize böyle Bu kadar zifiri deðildi hiç bir gecemiz Uzun deðildi Gizemli hiç deðildi Hele hele sensizlik denen çileyi tanýmazdým ben Ve asla bozuk deðildi , olmadý bu aþkta sicilim Sahi hangi masalýn kahramanýlarýyýz þimdi biz
Elbette bu da geçer diyorum Tükenir içime çöken sýzý Bir umut türküsü söylesem geceyi yýrtarcasýna Çýðlýðým yankýlansa duvarlarda Sensizlikse en büyük zalim gecenin taaa derinlerine saklý ecelim Elbette biliyorum, elbette
Böyle geçince aklýmdan Bir acý çörekleniyor ki içime Ne duyuyorum radyodan çalýnan þarkýlarý Ne de farkediyorum titreyen yýldýz parýltýlarýný Aklýmdan zorum var sanki Deðilim aklý selim Böyle böyle viraneye döndü gönül baðým
Öyle bir düþsün ki gerçeðe yakýn Ben geldim desen duyacaðým Bir roket hýzýnda fýrlayacaðým yerimden Menzilim belli , Yörüngemde gözlerin Gecenin karanlýðýna inat Havada kalmaz dilerim Sana duadaki ellerim , Öyle bir geçmiþim ki kendimden ben bende deðilim
O zaman belki de Damarlarýma sýðarsýn Yokluðun silinir yavaþ yavaþ metemorfoz zamanlarda Seni düþündüðüm her an Maziden kesitler sunar yüreðime Sen kesilirim sabaha O zaman ufkuma doðaným olursun, kim bilir