YÜREK YANGISI

biliriz biz bu acýyý,
býçak gibi kemiðe saplanýr da
yerleþir tam göðsünün orta yerine,
býrak aðlamayý nefes bile alamazsýn.
el-ayak yürür, doluþur hane,
girer sesler birbirine,
rüya ile hayal arasýnda dolanýrsýn öylece.
çekildiðinde kapýlar, kalýnca kendinle
boþanýr göðsün, akýverir oluk gibi içinde ne varsa.
uyursun uyku deðildir,
yersin içersin yeme içme deðildir.
dalý verirsin geçmiþe, yýllar öncesine.

kurumaz göz yaþlarýn,
boþalmýþtýr savaklarý sanki,
durdukça acý yayýlýr yüreðinden tüm benliðine.
kapý çalar, biri geçer, biri konuþur hep o sanýrsýn.
uyursun, uyanýrsýn bir heves,
sanki doluverecek odana can dediðin nefes...
elini attýðýn her þeydedir artýk;
mutfakta, salonda, odada.
dolanýrsýn etrafý
önünden önünden gidiverir onun hevesleri...

anadýr o,
canýndan can katmýþ bize,
emanetimizdir Yaradana,
belki de artýk bizdedir o her þeyiyle.
dualarýmýz ulaþsýn her daim ona.
Sosyal Medyada Paylaşın: