kırkıncı kapının anahtarı

arkasýndan konuþurlar
en olaðan anlarýn bile dýþýnda
ölümcül olabilir bazen
bazen de sevimsiz
þimdi dursun ellerin
daha var

uzaðýmda titreyen
bir mum alevi gibi sessiz
çýðlýklar görmekteyim
duvarlarýn yüzünde
duvar ak duvar kara
biz berbat

dönme baþýmýn üstünden
gölgemi çalan sahaf
ölmek için yaþamak mý
bu nahif bir serenat
sen ise yanaklarýmda kasýmpatý
þimdi gül biraz

hangi þehre varsam
kilidi paspasýn altýnda durur
oysa kapý dahi yok
deniz basmýþ gözlerini
uykuda sevgilimin
o biraz hüzünbaz

ben ise aþkýn
onarýlmaz devþirmesiyim
yanmýþ bitmiþ
bir kibrit çöpü gibi
sonsuzluða doðru
ikimizin eðrisiyim




Sosyal Medyada Paylaşın: