gözlerimde unuttuðun kimlikle kredi çektim aþka
sanýrým bu yüzden geliyor haciz, yalnýzlýðýna
oh olsun,
kim dedi severken ayrýl diye sana..
gerçi faizler düþüktü o zamanlar
kefil de istemiyorlardý
yoksa nasýl dikerdim
aþk apartmanýný
yakýnda icralýk da olursun sen, piþmanlýðýnla
ayrýlýk kapýna dikilir,
artýk keþkelerden mi çekersin
vicdanýndan mý bilemem
yoksa el konacak kalp varlýðýna..
yokluðunda kitap okumak gibi gereksiz iþlerle meþgul etmedim kendimi
sinemaya da gitmedim
resmi býrakalý yýllar oldu
ki biliyorsun
biliyorsun ki yalnýz býrakamam kendimi
bilhassa senden sonra
keþke sen,
son olsaydýn da
gelmeseydi aþk
defalarca bu baþa
üzülme,
kimliðimi unuttum diye
çünkü daha beteri de var
ellerime kalemi tutuþturup
býrakmýþtýn mesela
oysa hesap etmeliydin
aþk yazýlýr kaðýda
ayrýlýk yazýlýr
umut yazýlýr
kazýlýr anýlar
söz hafýzasýnda
sen aþkýn tekerleðini icat ederek gittin
haliyle yaya kalamazdým
kusura bakma sevgilim..