Eskimiş Roman

Bir mola yerindeyim, henüz yazýn ortasý
Çayýmý yudumluyor, seni hatýrlýyorum.
Sanýrsýn ki bir sahaftan çýkmýþým
Eskimiþ bir romanda ismini arýyorum.
Oysa yürüdüðüm yol senin doðduðun toprak
Þu karþýda oturan kadýn belki annendir.
Bozkýrýn serinliði senin ince sýzýndýr
Þu koþan kýz çocuðu belki senin kýzýndýr.
Þu düþünceli adam, þu telaþlý, þu aksi
Senin hiç sevmediðin kötü alýn yazýndýr.
Yok ettiðin acýný, þurda nereye gömdün?
Ve þu bozkýr, þu tepe neresi senin yurdun?
Görsem tanýmam belki, yanýmdan geçeceksin
Belki þurda ayrýlan o yolu seçeceksin.
Ýnsaný deðiþtirir bu görünmez duraklar
Seni saçýnda aklar, yüzündeki çizgiler.
Ýçinde belki her gün bir keþkeyi kucaklar.
Bölük pörçük hayaller, yasaklanmýþ isimler.

N.K- AÐUSTOS 2019





Sosyal Medyada Paylaşın: