Ýzmir... Ayaðýmýn altýnda, Iþýl ýþýl parlýyor... Her yanan bir ýþýk, Kalbe akan, Duygu seli gibi... Kimi feryat, Çoðu huzur Ve sükut içinde... Kýzgýnlýk ve kýrgýnlýklar, Gecenin sessizliðinde, Öylece durulur ya!... Mikrofonda bir hýþýrtý gibi, Uzaktan gelen tiz ses... Görüntü silik biraz, Sanýrsam Karþýyaka vapuru, Matematik hocamýn kulaklarý çýnlasýn! Açý tam hipotenüs... Ne güzelsin be Ýzmir’im!... Ne güzel, Seninle olan bir gecede, Sesi olmak, Soluðu olmak yalnýzlýðýn... Sertap geldi elime, Dinler miyiz? Yalnýzlýðým... .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tamer Gençer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.