Yürüyordum; Yol kenarýna yýðýlmýþ, Koca bir yalan gördüm. Çok zengin gösteriyordu... Fakat; Umurumda deðildi. Onu alýp, Milyoner olabilirdim yalaný, Bana tesir etmedi... Acaba! Kim düþürdü bunu? Sorularý, Zerre aklýmdan geçmedi!.. Sahipsizdi... Taa ki; Benden baþka, Birileri görünceye dek. Artýk yalnýz deðildik; Gözler pörtledi, Suratlar asýldý, Silahlar çekildi, Yalan sahipsiz deðildi... Ben; Sadece yürüyordum, Yolda tek baþýma, Özgürlüðümün tadýný çýkarýyordum... Hiç oralý olmadýðým, Bir kurþun deðdi göðsüme. Ne yani? Þimdi ben! Zengin mi oldum? Zengin mi öldüm?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tamer Gençer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.