Ve
Mesele...
.
Yýllar var ki memleket fýrtýnalý bir deniz,
Gidiyoruz meçhule, rotasýz bir gemide...
Çarptýkça felaketler ne bet kalýr, ne beniz...
Sarýlýrýz dört elle sabýr denen simide...
.
Ýtibarlý israfý hangi nasla yormalý,
Adaletin düþtüðü hali kime sormalý...
Amir-memur iktidar partisinden kurmalý,
Her gün bir baþka darbe vurup gider ümide...
.
Fabrikada imalat, tarlada harman, hasat,
Her sene bir önceki seneden daha kesat...
Halbuki pek çok derde çare bulur iktisat,
Bakmalý hiç deðilse, Hans’a, Li’ye, Þimid’e...
.
Herkes bilir liyakat ister kalkýnmak ama,
Müslümanýn ahlaký kendi iþinde ama...
Lütufla gelmek için üç kuruþluk makama,
Kimi kýrk takla atar, kimi kalkar amuda...
.
Kimi dikmekle meþgul, her kusura bir kýlýf,
Vav’a döner kiminin nazarýnda her elif..
Velhasýl yönetime tepkiler pek muhtelif,
Dua ederken kimi, lanet okur kimi de...
.
Cumhuriyet yerilir, padiþahlýk övülür,
Eskimiþ ilimlerle havanda su dövülür...
Türk’ün aydýnlýk yüzü Atatürk’e sövülür,
Övgüler düzülürken müflis Abdülhamid’e...
.
Esas mesele þu ki, fosiller var kamuda,
Kapatýrlar devleti çaðdaþ fikre, umuda...
Ve imam atýf yapar halen Lut’a, Semud’a,
Yani damý da eski, bu yapýnýn kumu da...
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.