SÖZCÜKLER VE SEN...

Maðdur bir düþ’ün temsilcisiyim ve kanatlarýmda düþ yanýðý…
Ýzdiham eseri bir neferiyim yüreðin
Ilýman kaplýcalarýnda mevsimin
Ýri çiy taneleri.

Aþkýn rehaveti çökerken bulutlara
Kanatýrcasýna sözcükler…
Ah, sözcükler ve sen sevgili
Yüreðin tek maruzatý
Mevsimsiz bir ölüm
Gýyabýnda ömrün
Sureti olmayan resimler.

Gönül gözünde kat kat perde izi
Katlý düþler ve düþüþler
Elbette hüznün közü
Ýçimdeki saðanak hala diri tutan
Sevgiyi
Meali ki;
Ölüm kimi zaman
Bir de reþit olmayan bir meram
Aþkla imtihaný varlýðýn.

Kepaze bulutlarda sýðamayan nem yüklü nidalar
Ölümün rüþtünü ispatladý madem Kara Melek
Açýk ara farkla ölüyorum ben
Her kayýtlý olduðum izlek
Bir de düþ maðduru kanatlarým
Mevla’mdan yaðan rahmet
Bucaðýmda sökün eden devran
Yana yakýla yaþamak neymiþ
Anlamaz ki bu yürekte saklý ferman.

Bir bulut bir töhmet;
Bir saðanak bir de dipsiz yaðan selamet
Elbet aþkýn ve hüznün itirafý yazýlan her dize
Kaplýcalarýnda bulutlarýn
Sýðamadýðým kadar bedene
Derinlerin yarasýnda saklý cihat
Sanrýlarýn izinde soldan saða adýmlar
Yankýnýn fevri tininde
Saðdýcým bir hikmet
Ki en sevdalý bulutum ben
Sönmeye ne hacet?

Elbet aþkýn feri endamlý bir izlek
Yýkanan benlik ne zamanki hasret aþka
Kýyama durduðum her saniye
Menfi bir telaþla adýmladýðým bu cehalet
Yüklü varlýðýn da tek kâbusu,
Asýlý bir hükümde
Nidalarýn eþlik ettiði o tebessüm kadar
Kýyamadýðým yürek.
Kýramadýðým bent
Aþkla itham eden hep mi hicran?

Þimdi kenetleniyorum evrene
Kanatlarýmda diþ izi
Elbet iblisin yaktýðý bir keramet
Sona müdahil
Baþý kayýp bir roman
Göðün konuþlandýðý devasa yangýn
Sönmeye sanma ki delalet
Ne zamanki kapýþsam içimdeki asalet
Yanacak ilelebet.


Sosyal Medyada Paylaşın: