Sevmeyi bilmediðimizden Sýkýlýrdý canýmýz! Ay hep çýkardý, Güneþ hep batardý... Ama sevinemezdik biz Yitirince neþemizi. Bu yüzden sorma artýk; Ýlkbaharý -sonbaharý, Onlar da þaþýrdý zamaný. Þimdi ne bu özlem, Ne o aþk, Kurtaramaz canýmýzý... Þu kalabalýk içinde. Zira yapraklar terk edince söylerdi þarkýlarýný... Ýhanet içinde boðulunca.
Meral Meri /Söðüt Aðacýnýn Gölgesinde /Çýplak Aðaçlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.